ما در زندگی روزمره خود با معماری احاطه شده‌ایم؛ از این رو عکاسی از ابنیه، چه تاریخی و چه مدرن، از اهمیت بالایی برخوردار است. مزایای عکاسی معماری بسیار است؛ این شاخه از عکاسی این امکان را به افراد می دهد تا درک بصری از ساختمان‌هایی را بدست آورند که ممکن است هرگز در طول زندگی از آنها دیدن نکنند، یک منبع ارزشمند از بناهای معماری ایجاد می‌کند، زمان را تثبیت و سازهها را در برابر چشم مخاطب زنده می‌کند. به دلیل وجود تنوع در معماری سازهها، اصول و تکنیک‌های گسترده‌ای در عکاسی وجود دارد که اشراف کامل به این تکنیک‌ها، به عکاس قدرت ثبت بهترین تصویر از سوژه را می‌دهد.
عکاسی از ابنیه تاریخی
-تاریخچه
عکاسی از سازه‌های تاریخی از اهمیت بسیاری برخوردار است، چرا که این بناها تاریخ یک سرزمین را به تصویر می‌کشند و بیان‌گر فرهنگ و تمدن یک ملت هستند. عکاسی از ابنیه تاریخی از دیرباز تا کنون مرسوم بوده و پس از اختراع عکاسی در قرن 19 میلادی به یکی از شاخه‌های مهم این حرفه تبدیل شده است. کلیساها، قلعه‌ها، عمارت‌ها و سایر بناهای قدیمی در شکوه و عظمت می‌درخشند و گذر تاریخ را متحمل شده‌اند و باید این شکوه و عظمت را به تصویر کشید.
-ویژگی‌های عکاسی بناهای قدیمی
۱- یکی از کار‌آمدترین و بهترین شیوه‌های عکاسی از این بناها استفاده از ترکیب‌بندی ساده (ترکیب بندی کلاسیک) است که به ساده‌ترین شکل و بهترین زاویه دید ممکن بتوان ظرافت، ویژگی‌های معماری و زیبایی این سازهها را نمایش داد.
۲- استفاده از مناظر طبیعی کنار این سازهها سبب می‌شود که این بناهای تاریخی بهتر نشان داده شوند. یکی از نکات مهمی که یک عکاس باید به آن توجه داشته باشد این است که از هر عنصر مدرن مانند ساختمان‌های کنار سازه‌های قدیمی، چراغ‌های خیابان و... در عکس خود از این نوع بناها اجتناب کند؛ چرا که وجود عنصری مدرن در کنار سازه قدیمی وجه تاریخی آن را از بین می‌برد.
۳- هنگام عکاسی از یک بنا، باید عکس‌برداری در زمان‌های مختلف و در شرایط آب و هوایی متفاوت سنجیده شود. معمولا بهترین زمان عکاسی از سازه‌های قدیمی در هنگام طلوع یا غروب آفتاب است و از مزایای عکاسی در صبح زود، نبود گردشگران در این مکان‌هاست. همچنین خوب است که پیش از عکاسی از یک بنای تاریخی در مورد آن تحقیق و مطالعه شود چرا که دانستن این جزئیات به عکاس در عکس‌برداری بهتر کمک می‌کند.
۴- در عکاسی از سازه‌های قدیمی در شب باید از سرعت شاتر پایین برای وضوح بهتر استفاده شود، به همین جهت سه‌پایه ابزاری کاربردی برای اجتناب از لرزش و تار شدن عکس است. اما در بسیاری از اماکن قدیمی استفاده از سه‌پایه ممنوع است؛ در این مواقع می‌توان از راه حل‌های جایگزین مثل بالا بردن ISO، یا استفاده از یک دیوار یا زمین برای ثابت نگه داشتن دوربین استفاده کرد.
۵- عکاسی از درون ساختمان‌ها را نیز فراموش نکنید چرا که درون ساختمان‌های قدیمی نیز جزئیاتی دارند که می‌توان آنها را به تصویر کشید. چون درون سازه‌های قدیمی نور کمی وجود دارد می‌توان از نوری که از پنجره‌ها به داخل وارد می‌شود، بهره برد.
۶- اگرچه عکاسی با لنزهایی با زاویه دید عریض معمولاً هوشمندانه ترین کاری است که در عکاسی معماری انجام می‌شود، اما ساختمان‌ها حاوی صدها جزئیات کوچک و پیچیده هستند که وقتی یک نمای کامل از آنها به تصویر کشیده می‌شود، این جزئیات از بین می روند. پس بهتر است که عکاسی جزئیات بنا را فراموش نکنید.
عکاسی از سازه‌های مدرن
-تاریخچه
معماری سازه‌های مدرن و امروزی بسیار متفاوت‌تر از بناهای قدیمی است. معماری مدرن، بین دهه‌های 1920 و 1950 در بسیاری از کشورهای اروپایی پدید آمد و سپس به آمریکا راه یافت. این سبک از معماری مانند سبک معماری قدیمی خشک و دارای ساختاری مشخص نیست، بلکه بسیار انعطاف‌پذیر، دارای ظاهری ساده ولی در عین حال خلاقانه است. اشکال ساده، هندسی، اشکال مستطیلی و عناصر خطی از ویژگی‌های معماری مدرن هستند. همچنین در این سازهها عناصری هم‌چون شیشه، فلز و بتون به کار می‌رود که ظاهری کاملاً متفاوت از بناهای قدیمی به آنها می‌بخشد، به همین خاطر عکاسی از آنها نیز متفاوت است.
عکاسی مینیمال معماری
یکی از شیوه‌های عکاسی از سازه‌های مدرن، عکاسی مینیمال است. بر خلاف معماری کلاسیک و تاریخی، ساختمان‌های مدرن دارای خطوط تمیز ، مناطق بزرگ، بدون دکوراسیون و اغلب رنگ‌های ساده نما هستند. در عکاسی معماری مینیمال، ساده نگاری یک اصل مهم است. معماری مدرن فقط برج‌های سر به فلک کشیده نیست؛ سازه‌های حوزه حمل و نقل (پل‌ها، ورودی تونل‌ها، ایستگاه های راه آهن)، خطوط (ایستگاه‌های فرستنده ،تیر برق‌ها، ریل راه آهن و...) موارد دیگر مناسب برای عکاسی معماری مینیمالیستی هستند.
-ویژگی‌های عکاسی از بناهای مدرن
۱-سبک عکاسی از سازه‌های مدرن انتزاعی، خلاقانه و بدون ساختار خاص است؛ عکاسان در این سبک بیشتر به شکل، تقارن، منحنی‌ها و جزئیات ساختمان‌ها می‌پردازند. عکس‌برداری از سازه‌های مدرن با زوایه‌های غیرمعمول یک روش مرسوم و خلاقانه در این سبک از عکاسی به شمار می‌رود؛ به همین جهت لنزهایی با زاویه دید عریض و لنز‌های تخصصی اصلاح‌گر پرسپکتیو(tilt-shift) و همچنین استفاده از «ویوکمرا» می‌توانند ابزارهایی کاربردی برای عکاسان برای خلق زاویه‌های متفاوت باشند.
۲- در عکاسی از سازه‌های مدرن برخلاف عکاسی از بناهای قدیمی، اضافه کردن محیط و ساختمان‌های هم‌جوار می‌تواند راهی برای نشان دادن مدرن بودن این بناها باشد؛ به همین منظور می‌توان از فاصله دور تری از این سازهها عکاسی کرد.
۳- یکی از ویژگی‌های سازه‌های مدرن اندازه بزرگ آن‌هاست؛ برای نشان دادن این ویژگی می‌توان به ساختمان نزدیک شد و دوربین را به سمت بالا گرفت و یک عکس با زاویه غیرمعقول و خلاقانه گرفت تا بزرگی این سازهها را به تصویر کشید.
۴- برخی از ساختمان‌های مدرن بسیار بلند هستند و از شیشه ساخته شده‌اند و با نشان دادن بازتاب آسمان، زمین، ساختمان‌های هم‌جوار و... می‌توان عکس‌های کم نظیری خلق کرد و ماهیت بنا را به مخاطب نشان داد.
۵- در حالی که عکاسان معمولاً سعی می‌کنند از تابش مستقیم نور خورشید در این گونه عکس‌ها استفاده نکنند، برای عکاسی از معماری مدرن نور خورشید می‌تواند کمک مفیدی باشد؛ چرا که که کنتراست زیاد و نور باعث می‌شود که ساختارها و ویژگی‌های گرافیکی این سازهها برجسته شود.
۶-اگر چه در عکاسی معماری قدیمی از اضافه کردن انسان‌ها به عکس خودداری می‌کردند و اعتقاد داشتند که زیبایی طبیعی ساختمان‌ها از بین می‌رود اما امروزه عکاسان معماری سازه‌های مدرن، به این روند خاتمه دادند و از انسان‌ها نیز در کنار سازه‌های مدرن استفاده می‌کنند؛ زیرا معماری بدون وجود انسان‌ها معنی ندارد و با حضور شهروندان در کنار بناها تعریف می‌شود.
در آخر، با تمرین و عکس‌برداری از سازه‌های مختلف،چه مدرن و چه قدیمی و آشنایی با ساختارشان، چشم به ویژگی‌های معماری سازهها آشنا می‌شود و سبب می‌شود که بتوانید خلاقیت بیش‌تری را در خلق یک عکس متفاوت از ابنیه معماری به کار گیرید.